25 Kasım 2009 Çarşamba

Bir Büyük Kahramanın Son Günleri, Kafkasya'dan Medine'ye: ŞEYH ŞAMİL

Kafkasya'dan Medine'ye

Şeyh Şamil 1869 yılında, on yıllık Rus esaretinden sonra İstanbul'a gelir. Büyük sevgi tezahürüne mazhar olur. Ailesi ile birlikte uzun bir deniz yolculuğu sonunda, geldiği Dolmabahçe sahilinde saltanat kayıkları ile karşılanan mübarek misafir, bizzat Sultan Abdülaziz tarafından karşılanır. Cuma selamlıklarına padişah ile birlikte katılan Şeyh Şamil, İstanbul halkının büyük sevgisiyle karşılaşır.

Ardından gönlündeki Rasulullah aşkını teskin ve hac farizasını eda için Hicaz'a gider. O yıl Hacc'ı Ekber'e tesadüf eder, ve 100.000 Müslüman hacı bu büyük kahramanı görebilmek için adeta birbirini ezer. Bunun üzerine Şeyh Şamil bütün hacıların görebilmesi için Kabe—i Muazzama'nın damına çıkarılır. Bu, tarihte benzeri olmayan bir hadisedir. Haccını edadan sonra Medine'ye varır. O günlerde 70 yaşını çoktan aşmıştır ve ağır hastadır. Yanında birkaç aile efradı ile henüz 7 yaşında olan küçük oğlu Mehmet Kamil Bey (Paşa) bulunmaktadır.

Ravza—i Mutahhare'ye gidip aşığı olduğu Hazreti Peygamber'i (s.a.v) gözyaşlarıyla ziyaret edişi halen anlatılıp durmaktadır.

O dönem Medine'sinin mânâ büyüklerinden Şeyh Ahmet Rıfai Hazretleri'nin ikametine tahsis edilen evin bir kısmına yerleşir.

Şeyh Şamil'in Medine'de ağır hasta olduğu haberi Rusya'da rehin tutulan oğulları Gazi Muhammed ve Muhammed Şefi beylere ulaşır. Oğulları son anlarında babalarının yanında olmak arzusundadırlar. Şeyh Şamil Sultan Abdülaziz'e, oğullarının son günlerinde yanında olması isteğini ve bu konuda yardımcı olmalarını ifade eden bir mektup yazar. Osmanlı çok zor günler yaşamaktadır. Siyasi, askeri, ekonomik problemler ile uğraşmaktadır ve yedi düvel üstüne yürümektedir. Buna rağmen Osmanlı sultanı Rusya'nın İstanbul Büyükelçisi İgnatiyef aracılığı ile Çar II. Aleksandır'dan Şeyh Şamil'in oğullarının önce İstanbul'a, sonra da Medine'ye gönderilmelerine izin verilmesini isterler.

Çar bu isteği kabul eder. Gazi Muhammed önce İstanbul'a, sonra da Medine'ye gider. Ancak Rus ordusuna bağlı Kafkas Kolordusu'nda general yapılan küçük kardeş Muhammed Şefi Bey'in Rusya dışına çıkmasına müsaade edilmez. Muhammed Şefi Bey bu zorunluluğa fedakarlık göstererek Rusya'da kalır.

Medine—i Münevvere'de hasta yatağındaki Şeyh Şamil'in emaneti sahibine teslim zamanı gelmiştir. Ruhunun vuslat anında yanında Seyyid Ahmet Rıfai Hazretleri bulunur. Küçük oğlu Mehmet Kamil Bey de yanıbaşındadır. Tarihler o gün 4 Şubat 1871'i göstermektedir.

Cenazesine bütün Medine halkı katılır. Eller üzerinde taşınan bu muhteşem ebediyet yolcusu Peygamberin Merkad—i Mübarek'ine götürülerek cenaze namazı kılınır. Ardından Cennetü'l Baki'ye defnedilir.

Hiç yorum yok:

İzleyiciler

Blog Arşivi